Rowery zwane w XIX wieku welocypedami najbardziej rozpowszechniły się w Stanach Zjednoczonych. Powstało tam ponad 30 patentów na rozmaite konstrukcje, założono także szkoły nauki jazdy na rowerach i w samym Nowym Jorku doliczono się ponad 5 tysięcy uczniów odwiedzających szkoły tego typu.

Data dodania: 2013-08-07

Wyświetleń: 1841

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Welocypedy, czyli rowery

Owe szkoły, tak jak restauracje, są otwarte niemal codziennie i rowerów nie wystarczy dla wszystkich. Podobne szkoły nauki jazdy powstały również w Europie. Wzięto również pod uwagę potrzeby osób niepełnosprawnych oraz wszystkich tych, którzy mieli problemy z zachowaniem równowagi. Rowery trójkołowe - z jednym kołem z przodu i dwoma kołami z tyłu, zapewniały zachowanie równowagi.

Aby rowerzystom - również tym niepełnosprawnym - łatwiej było się poruszać rowerem, w 1879 Thomas Shergold skonstruował tak zwany bezpieczny rower z dwoma kołami o jednakowej średnicy posiadający napęd łańcuchowy na tylne koło. Natomiast Anglik Henry John Lawson opatentował rower "Safety" wyposażony w kołową przekładnię łańcuchową. Po zdobyciu rynku przez rowery Michauxa z napędem pedałowym na przednie koło wzrosło zapotrzebowanie na szybsze rowery.

Zwiększenie prędkości bez żadnego przełożenia było możliwe jedynie przez powiększenie napędzanego koła. W tym też kierunku rozwinęły się konstrukcje angielskie, gdzie przede wszystkim James Starley i Wlliam Hilman budowali coraz potężniejsze przednie koła. Promień koła był najpierw ograniczany przez długość nóg użytkownika, a następnie mechanizm pedałowy z piasty koła zostawał przełożony wyżej. Średnica koła rowerowego wzrosła aż do 2,5 metra. Stało się to przyczyną wielu niebezpiecznych wypadków.

Dlatego też w celu zapewnienia większego bezpieczeństwa pojawiła się rowerowa przekładnia łańcuchowa konstruktorów Shergolda i Lawsona. Wraz z modelem Lawsona "Rover III" doprowadziła ona w 1887 do formy konstrukcyjnej nowoczesnego roweru z typową ramą trapezową. W 1900 niemiecki producent rowerów Fichtel & Sachs opatentował piastę wolno-biegową - od 1903 nazywaną piasta torpedo - która wkrótce mogła się poszczycić światową sławą. Już w 1867 we Francji zarejestrowano pierwszy patent na wolno-biegową piastę.

Wielu producentów we Francji, Wielkiej Brytanii i USA zaoferowało rowery z piastą wolno-biegową, co jednak nie wzbudziło szczególnego zainteresowania wśród kupujących. Piasty wówczas się nie przyjęły i dopiero konstrukcja Fichtela i Sachsa podbiła rynek. Piasta wolno-biegowa ich konstrukcji była rozłączna.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena