Przycinka drzew owocowych to zadanie wręcz obowiązkowe w kalendarium ogrodniczych prac. Każdy rodzaj drzewa powinniśmy traktować indywidualnie, musimy przestrzegać terminów i różnorodnych metod przycinki drzew.

Data dodania: 2013-07-27

Wyświetleń: 1433

Przedrukowań: 1

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Cięcie drzew owocowych

Posiadacze działek i ogródków zdają sobie sprawę, że przycinka drzew owocowych jest konieczna. Tego zabiegu obawiają się najczęściej młodzi, mniej doświadczeni ogrodnicy. Jednak bez przycinek owocowanie nie będzie zadowalające. Warto wyjaśnić, dlaczego przycinamy drzewka?

Jeśli jesteśmy nowymi nabywcami drzewka, to zaraz po jego posadzeniu warto je przyciąć. Ponieważ w trakcie wykopywania drzew w szkółce rośliny tracą część systemu korzeniowego, przycięcie pędów przywraca równowagę między częścią nadziemną a korzenną, która odpowiada za dostarczanie substancji odżywczych.

Kolejność cięcia drzew owocowych jest następująca:

Po ustąpieniu mrozów najczęściej w drugiej połowie lutego lub dopiero w marcu przycinamy jabłonie. Następnie przycinamy grusze i śliwy. Dopiero po wybarwieniu pąków przystępujemy do przycinki moreli i brzoskwiń (początek kwietnia). Wiśnie i czereśnie przycinamy najpóźniej, gdyż dopiero po zbiorze owoców.

Wyróżniamy dwa rodzaje cięcia drzewek: formujące, które stosujemy na drzewkach młodych (od roku do 4 lat), starsze drzewa prześwietlamy.

Prześwietlenie ma za zadanie wpuścić światło słoneczne do wnętrza korony. Słońce ma wpływ nie tylko na wybarwienie owoców, ale także na zawartość cukrów czy wapnia. Dlatego też należy usuwać wszystkie krzyżujące się konary do wnętrza korony.

Są różne sposoby przycinki drzewek, m. in. jabłonie, grusze i śliwy tniemy na tzw. „obrączkę”; polega to na tym, że cięcie jest dość drastyczne, gdyż odbywa się jak najbliżej pnia.

Brzoskwinie i morele powinno się przycinać w pierwszym roku po przesadzeniu przycinając tzw. pędy szkieletowe o 1/3 ich długości (rozłożone równomiernie na obwodzie korony.) Gałęzie, na których rosną pąki liści, powinniśmy przyciąć na wysokości powyżej drugiego oczka. Natomiast gałęzie, na których znajdują się dwa rodzaje pąków rosnących obok siebie, przycinamy na wysokości ok. 6-8 oczek.
Wiśnie i czereśnie tniemy metodą „na czop”, po owocowaniu tniemy pozostawiając ok. 15 – 20 cm gałęzi. 

Warto pamiętać, że po cięciu pozostają rany, powinny być one zabezpieczone różnymi specyfikami. Na rynku dostępne są różnego rodzaju produkty np. Funaben 3, Santar SM, Tervanol, Lac Balsam Fundazolu, Topsinu lub Miedzianu 50. Działanie tych środków przede wszystkim ułatwia gojenie ran, które powstały po cięciu oraz zabezpiecza przed infekcjami dzięki zawartości składników bakterio- i grzybobójczych.

Licencja: Creative Commons
0 Ocena