Dziś jest jeden z tych dni, w których żałuję, że nie mam samochodu. Całą drogę do pracy odmrażałem sobie uszy, myśląc o mijanych po drodze, stojących w korku, ciepłych, klimatyzowanych owocach rozwoju cywilizacyjnego. Przez chwilę myślałem, że się przełamię, zadzwonię do żony i oznajmię, że kupuję samochód.

Data dodania: 2012-02-18

Wyświetleń: 1939

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Chwilę później dotarłem do pracy, a gdy zwoje mózgowe odzyskały naturalną temperaturę, wrócił zdrowy rozsądek, który od dłuższego czasu powtarza, że w naszej sytuacji kopno samochodu po prostu nie ma sensu.

Nie mam samochodu i nie planuje jego zakupu. Większość osób jest zaskoczonych moją postawą. "Przecież cię stać"- słyszę. To czy mnie stać czy nie, jest jednak pojęciem względnym. Mam oszczędności, które mógłbym przeznaczyć na ten cel. Nie musiałbym się posiłkować kredytem. Byłbym też w stanie opłacić wszystkie wydatki związane z samochodem, takie jak paliwo, przeglądy i ubezpieczenia. Nie marzłbym w drodze do pracy i pewnie częściej wyjeżdżał z Krakowa. Mimo to kupno samochodu traktuje jako luksus, który na chwilę obecną jest dla mnie za drogi.

Niedawno Bank Millennium przeanalizował płatności swoich klientów, dokonane przy użyciu kart kredytowych. Okazało się, że bogaci, posiadający na lokatach, bądź w funduszach inwestycyjnych aktywa przekraczające 1 mln PLN, w kategorii "wydatki związane z samochodem" ponieśli mniej niż 8% łącznych wydatków. Dla porównania, osoby nie posiadające takich aktywów wydały na samochód ponad 23% wszystkich wydatków. Uderzające jest to, że była to największa różnica między tymi grupami. W żadnej innej kategorii różnica nie była tak znacząca. Ponieważ wiem ile wydaję (Podsumowanie wydatków w 2011 roku), mogę łatwo porównać to ze swoja sytuacją.

Nie mam miliona, ale aspiruję by ten milion mieć. Wiem, że mogę to osiągnąć jedynie wydając mniej niż zarabiam (Skąd się bierze bogactwo?). Ponieważ bogaci wydają na samochód 8% swoich dochodów, ja nie będąc bogatym powinienem wydawać mniej. Nadmiarem luksusu byłoby przeznaczanie na ten cel więcej niż ludzie znacznie bardziej ode mnie majętni. Tym samym roczne wydatki na samochód nie powinny przekroczyć 2,5 tys PLN (30 000*8%), co daje kwotę ok. 220 PLN miesięcznie. Już samo kupno samochodu to wydatek rzędu 15 000 PLN. Zakładam, że taki samochód będę użytkował przez 5 lat. Daje t kwotę 3 tys PLN rocznie. Oprócz tego benzyna, ubezpieczenia, przegląd... Nawet gdybym nie uwzględniał w kalkulacji kupna samochodu, nie ma szans, by wydatki te, zamknęły się w kwocie 2,5 tys PLN. Jak mam stać się bogaty, skoro zbędne wydatki stanowią większy udział w moim budżecie, niż w budżecie ludzi majętnych, którzy na takie wydatki mogą sobie pozwolić?

Są jeszcze inne argumenty czysto finansowe. Samochód jest drogi i nic nie wskazuje na to by miał stać się tańszy. Co więcej, jego wartość w czasie spada (poza nielicznymi przypadkami samochodów zabytkowych). Oczywiście ma on pewną wartość użytkową i niewątpliwie ułatwia życie, ale nie uważam by był koniecznością, a w związku z tym jest po prostu zbędny. Zwracam także uwagę na koszt alternatywny. Kasę wydaną na samochód moglibyśmy inwestować z pożytkiem dla nas, co również jest ważna składową rachunku ekonomicznego naszego gospodarstwa domowego.

Podsumowując, po dłuższym zastanowieniu muszę stwierdzić, że lubię chodzić do pracy na piechotę. To zdrowsze i nie muszę martwić się o korki i miejsca parkingowe. Wielokrotnie jest to nawet szybsze niż dojazd samochodem. Komunikacja miejska w Krakowie jest bardzo sprawna i jeżeli mam potrzebę gdzieś dojechać, nie jest to najmniejszym problemem. Jedyną niedogodnością są dłuższe wyjazdy poza miasto. Wleczenie się z bagażem PKP czy PKS nie należy do przyjemności, ale też jest niewielkim kosztem w porównaniu z tym jaki ponosiłbym na samochód. Na szczęście nie mam tez potrzeby udowadniania innym, że mogę sobie kupić lepszy samochód niż oni. Dlatego tak długo jak mieszkam w Krakowie i nie mam miliona na koncie, samochodu kupował nie będę.

W finansach osobistych nie ma jednak prawd uniwersalnych. Zdaję sobie sprawę, że w niektórych sytuacjach samochód jest koniecznością. Często jest narzędziem pracy. Zdecydowanie ułatwia życie, gdy mamy małe dzieci, czy prowadzimy firmę (jest też kosztem, obniżający podstawę opodatkowania). Jestem daleki od pouczania wszystkich i krytykowania za zakup samochodu. Nim się na to zdecydujemy, wypada jednak zrobić sobie porządny rachunek sumienia i zobaczyć czy jest to nasza zachcianka, czy faktyczna konieczność. Często zbyt pochopnie decydujemy się na spożytkowanie pierwszych pieniędzy na zakup samochodu i kończymy bez oszczędności, a ceny benzyny idą w górę i w górę...

Licencja: Creative Commons
0 Ocena