Cukier przez całe stulecia, podobnie jak inne przyprawy korzenne, sprzedawany był tylko i wyłącznie w aptece. Wraz z tym związana była jego nadzwyczaj wysoka cena. Pozyskiwano go z trzciny cukrowej, która uprawiana była w krajach zamorskich. W połowie XVIII wieku berliński aptekarz oraz zielarz odkrył, że z bulwy buraka cukrowego można wyprodukować substancję o smaku i wartościach odżywczych podobnych do tego cukru, który produkowany był z trzciny cukrowej. To odkrycie było swoistym kamieniem milowym w dziejach ludzkości. Teraz monopol cukrowy mocarstw kolonialnych został złamany, a „elitarny” dotychczas cukier stał się jednym z podstawowych środków spożywczych. Dzisiejszy cukier oferowany jest w różnych postaciach i dwóch kolorach: białym oraz brązowym.
Cukier brązowy, zwany również cukrem trzcinowym lub farynowym, w trakcie procesu przetwarzania nie jest w stu procentach oczyszczony z melasy. W porównaniu z typowym, białym cukrem ma on bardziej intensywny smak. Prestiż cukru brązowego w ostatnim czasie bardzo wzrósł. Jest chętnie stosowany do wypieku ciemnych, korzennych ciast, nadając im ciemny, karmelowy aromat oraz złotobrązową barwę. Do ciast delikatniejszych nadal dodaje się biały cukier. Obie te odmiany cukru oferowane są w różnych gatunkach. Począwszy od grubości ziaren, a zakończywszy na kandyzowanym o największych kryształach.
Cukier nadaje wyrobom słodki smak, a ciastu kruchość. Ale uwaga! Dodawany w nadmiarze powoduje, iż ciasta opadają, co może zniweczyć cały efekt. Jednakże w zanadrzu są inne rodzaje substancji słodzących. Syrop klonowy ma specyficzny smak oraz aromat. Pozyskiwany jest z soku klonu cukrowego, który rośnie w Ameryce Północnej. Produkowany jest głównie w Kanadzie, ale rzeszę fanów ma na całym świecie. Syrop z buraka cukrowego powstaje przez powolne oraz długotrwałe gotowanie buraka cukrowego. Produkowany w ten sposób cukier o charakterystycznym brązowym kolorze i karmelowym smaku doskonale nadaje się do różnego rodzaju wypieków. Na półce perfekcyjnej pani domu powinien znaleźć się również miód, aspartam czy sacharyna.
