Teraz mam do przedstawienia dwa wiersze. WIARA opisuje to, jak ja to widzę, to są moje prywatne przemyślenia. Ciekawe czy i wy myślicie podobnie. Pozdrawiam

Data dodania: 2011-03-21

Wyświetleń: 1633

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

„WIARA”

Ktoś mi powiedział że nie wierzę w Boga

Ciekawe dlaczego się tak dziś zachował

Nie ma tolerancji u tej osoby wiele

Tylko dlatego że nie ma mnie w kościele

Ja uważam drodzy nie tędy droga

Postępuj uczciwie a Bóg cię pokocha

Bóg nie tylko w kościele ale w tym co robisz

Więc po co fałszywie do kościoła chodzić

U nas w Zawierciu biednych co nie miara

A w czym im pomaga ta nasza wiara

Ksiądz tylko umie pobierać datki

Aby potem mieć na swe wydatki

Nigdy od księdza grosza nie dostaniesz

Co najwyżej możesz dostać różaniec

Pamiętaj kochany wiarę nosić w sercu

I nie ważne co inni myślą o twym podejściu

Jeśli miarą wiary jest to co robimy

To biada nam wszystkim – bo za to zapłacimy

Wiec zacznijmy w końcu biednym pomagać

Jak pan Jezus kiedyś nam to  pokazał

Lecz z jego nauki nie zostało wiele

Każdy dziś woli -  SIEDZIĆ W KOŚCIELE !!!!!

 

„Krótka rozprawa o górach”

 

Lubię góry za prostotę

Ciszę, spokój, piękno

To wszystko można mieć za darmo

Nie trzeba nic płacić

Jak jesteś na szlaku

To nieważne kim jesteś

Dyrektor, prawnik czy bezdomny

Każdy czuje i widzi to samo

Status nic tam nie znaczy

Pewnie można z tym polemizować

Bogaty ma lepsze buty i sprzęt

Ale to nie butami widzimy

Nie sprzętem czujemy

Tak naprawdę wystarczą zmysły

Tam na szczytach jest inaczej

Nie ma pośpiechu ani wyścigu

Zycie toczy się po woli

Jakby w zwolnionym tempie

Powoli klatka po klatce

Wtedy czuję się bogaty

Nie materialnie ani duchowo

Po prostu mam tyle co inni

Nie więcej nie mniej – tyle samo

Tylko wtedy mam uczucie

„sprawiedliwie – wszystkim po równo”

Takie uczucie mam tylko tam nigdzie indziej

Tam jestem tyle samo ważny co marny

Ważny jako istota żyjąca

Marny w stosunku do potęgi natury w górach

Natura ma dwie twarze

Jedna jest piękna i urocza

Kiedy ją podziwiamy

Druga okrutna i niszczycielska

Kiedy przed nią uciekamy

Pamiętajmy traktować ją z szacunkiem

Ponieważ my odejdziemy a ona zostanie

By kolejne pokolenie ją podziwiało

Lub się jej bało i uciekało

Jak wiemy co jest piękne

Jest również ulotne i niebezpieczne

Takie są właśnie góry

Piękne i Niebezpieczne

Licencja: Creative Commons
0 Ocena