Gruzja – państwo leżące na Zakaukaziu – w większości jest terenem górzystym. Graniczy z Rosją, Azerbejdżanem, Armenią i Turcją a także z Morzem Czarnym. Terytorium Gruzji znajduje się po części w Azji i w Europie.

Data dodania: 2011-02-09

Wyświetleń: 2401

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Klimat jaki tam występuje to podzwrotnikowy – średnia temperatura najchłodniejszego miesiąca to +10 st. C. Należy zaznaczyć, że klimat Gruzji odznacza się piętrowością ze względu na górzystość kraju. Jednakże wyraźną granicą klimatyczną stanowią Góry Suramskie dzielące kraj na klimat podzwrotnikowy suchy oraz podzwrotnikowy morski. W zachodniej części kraju można spotkać rośliny takie jak: figi, palmy, laury czy oliwki, natomiast w części centralnej banany, kiwi, cytrusy czy granaty. Najbardziej jednak jest rozpowszechniona uprawa winorośli z których produkowane są wina rozpowszechnione na całym świecie.

Gruzja należy do tak zwanych państw biednych przyjmując europejskie standardy. Jednakże mimo wielu zniszczeń w wyniku wojny domowej, Gruzja zasadniczo rozwinęła się gospodarczo i przeszła poważną transformację ustrojową – z gospodarki planowej na system wolnorynkowy. Gruzja jest podzielona na: dwie republiki autonomiczne, 9 regionów administracyjnych (podział ten można przyrównać do polskich województw) oraz miasto wydzielone Tbilisi – stolicę kraju. Językiem urzędowym jest gruziński, natomiast mniejszości etniczne posługują się swoimi językami ojczystymi a więc rosyjskim, armeńskim, arabskim. Natomiast dominującą religią wyznaniową są chrześcijanie – prawosławni – a także katolicy i muzułmanie. 

Przechodząc do sztuki gruzińskiej należy zaznaczyć, że najważniejsze zabytki pochodzą z czasów przedhistorycznych. Zostały odkryte zabytki z czasów paleolitu i neolitu, a także z epoki brązu. Z okresu hellenistycznego zachowały się zabytki o ornamentach plecionkowych z motywami zwierząt. Wraz ze wzrostem potęgi państwa, sztuka zaczęła się rozwijać dochodząc do doskonałości w wieku XIII.  Jednakże w wieku XVII sztuka gruzińska upadła ale zaczęła rozwijać się sztuka europejska. Sztuka gruzińska okresu radzieckiego odznaczała się monumentalną stylizacją. Odrodzeniu uległa sztuka tak zwanej czekanki – metaloplastyka kuta w miedzianej blasze, która nawiązywała do sztuki przedchrześcijańskiej oraz średniowiecznej.   

Ciekawostką może okazać się że gruzińskie drogi należą do jednych z najbardziej niebezpiecznych a mimo to w ciągu roku zdarza się tam znacznie mniej wypadków niż na „bezpiecznych” autostradach. Zwężenia nad przepaściami, ostre zakręty, zagrożenia lawinami, tunele powodują znaczny skok adrenaliny u każdego kierowcy. Jednakże przejażdżka takimi trasami pozostawia wspaniałe, niezapomniane wrażenia. (o ile się przeżyje :) )          

Licencja: Creative Commons
0 Ocena