Grzybicze zapalenie pochwy jest wywoływane głównie przez drożdżaki z rodzaju Candida, w tym najbardziej popularny gatunek Candida albicans. Infekcja jest bezpośrednim wynikiem niekontrolowanego namnożenia się tychże drożdżaków w mikroflorze pochwy.
Objawy grzybiczego zapalenia sromu
Kandydoza manifestuje się przeważnie swędzeniem i pieczeniem okolic pochwy. Charakterystycznym symptomem grzybicy są również upławy o konsystencji twarożka, zabarwione biało lub żółtawo. Srom bywa podrażniony i pokryty białawym nalotem. Część kobiet skarży się również w przebiegu grzybicy pochwy na ból towarzyszący stosunkom seksualnym i dyskomfort po współżyciu.
Objawy grzybicy mogą być mylone z symptomami innych schorzeń intymnych, dlatego nie należy podejmować leczenia na własną rękę i każdorazowo dokonać konsultacji ginekologicznej. Podczas badania ginekologicznego zalecane jest pobranie próbki wydzieliny pochwowej wykonanie posiewu z antybiogramem i antymykogramem. Badanie obejmuje także ilościową analizę liczby pałeczek kwasu mlekowego, która determinuje pH pochwy. Wyniki badań dostępne są zwykle po tygodniu i umożliwiają przepisanie celowanej terapii, która zminimalizuje ryzyko nawrotów.
Oczywiście czas oczekiwania na wyniki nie skazuje Cię na bezczynność. Możesz skutecznie walczyć z nieprzyjemnymi dolegliwościami stosując specjalne żele ginekologiczne dostępne w aptekach. Zawierają one składniki odkażające, regenerujące i zmniejszające świąd, przez co łagodzą dyskomfort towarzyszący kandydozie.
Przyczyny grzybicy pochwy.
Etiologia grzybiczego zapalenia pochwy zmieniała się w historii nauki, a przed nami wciąż piszą się nowe rozdziały. Nie ma jednak wątpliwości, że zakażeniu sprzyja niedobór dobroczynnych dla ekosystemu pochwy baterii Lactobacillus, odpowiadają za jego kwaśny odczyn. PH pochwy w przedziale od 3,6 do 4,5 chroni mikroflorę pochwy przed namnażaniem się i dominacją groźnych drobnoustrojów.
Kolonizacja flory bakteryjnej pochwy drożdżakami z gatunku candida, wynika czasem z niewłaściwych nawyków higienicznych oraz uwarunkowań fizjologicznych np. indywidualnej bliskości ujścia pochwy i odbytu. Drobnoustroje bytujące regularnie w dolnym odcinku jelita grubego samoczynnie lub mechanicznie są przenoszone w okolice sromu, gdzie rozpoczynają inwazję.
Aby wspomóc naturalną zdolność organizmu do ochrony przed drożdżakami należy stosować żele do higieny intymnej o naturalnym pH, nosić przewiewną, bawełnianą bieliznę, podcierać się zawsze od cewki moczowej w kierunku odbytu, stosować własne, czyste ręczniki. U kobiet z tendencją do grzybiczego zapalenia pochwy nie zaleca się stosowania gąbek myjących, tamponów i irygacji. Wśród zaleceń dietetycznych można wymienić pozytywną rolę produktów mlecznych zawierające żywe kultury bakterii oraz konieczność ograniczenia węglowodanów.
Lecznie grzybicy pochwy
Leczenie grzybicy zwykle polega na miejscowym zastosowaniu nystatyny i leków azolowych. W ostrych przypadkach, lub gdy infekcje powracają lekarze ginekolodzy przepisują również przeciwgrzybicze leki doustne. Intensywność leczenia zależy od wyników badania mikologicznego, które pokazuje wrażliwość danego szczepu grzyba na leki przeciwgrzbicze.
Ważne, aby kuracja przeciwgrzybicza została przyjęta w całości, a nie tylko do momentu nastąpienia poprawy. Aby zapobiec wystąpieniu ponownego zakażenia po zakończeniu kuracji leczeniem powinnien być również objęty partner seksualny chorej.
