Decyzja taka musi być poprzedzona konsultacją lekarską. Koniecznym jest wykonanie testu krzepliwości krwi, morfologii, prób wątrobowych oraz poddanie się badaniu ginekologicznemu. Dopiero wnikliwa analiza tych wszystkich uwarunkowań pozwoli na wybór bezpiecznej metody zapobiegania ciąży. Aczkolwiek nie zapominajmy, że każda metoda ma zarówno swoje plusy jak i minusy.
Antykoncepcja hormonalna - stosowanie złożonej antykoncepcji hormonalnej, stanowi istotny czynnik zwiększający ryzyko zachorowań na wszelkie choroby pochwy. Jedną z nich jest Candida (potocznie zwana drożdżycą czy też grzybicą) Zwiększone ryzyko zachorowań dotoczy przede wszystkim kobiet stosujących doustną tabletkę antykoncepcyjną o wyższej zawartości etynyloestradiolu. W trakcie antykoncepcji hormonalnej spada liczba pałeczek kwasu mlekowego odpowiedzialnych za utrzymanie właściwego (kwaśnego) odczynu wydzieliny pochwowej. Zaburzeniu ulegają naturalne mechanizmy chroniące pochwę przed kolonizacją mikroorganizmami chorobotwórczymi i ich niekontrolowanym namnażaniem.
Pacjentki z objawowym zapaleniem sromu i pochwy, niezależnie od czynnika wywołującego chorobę, zgłaszają szereg uciążliwych dolegliwości klinicznych. Są to między innymi: podrażnienia, świąd, upławy, ból podczas stosunku, zaburzenia w oddawaniu moczu.
Wkładki wewnątrzmaciczne - są to wkładki z tworzywa sztucznego zakładane do jamy macicy w celu zapobiegania ciąży przez okres nawet kilku lat. Wkładka wywołuje jałowy stan zapalny (pozbawiony bakterii) w obrębie błony śluzowej, co całkowicie uniemożliwia zagnieżdżenie się zarodka.
Prezerwatywy - poprawnie stosowane (zgodnie z instrukcją producenta) stanowią skuteczną ochronę przed chorobami przenoszonymi drogą płciową oraz bezpieczną dla kobiety formę antykoncepcji.
Bez względu na to jaką formę antykoncepcji się wybierze konieczna jest należyta dbałość o higienę intymną oraz regularne wizyty u ginekologa. Tym sposobem zminimalizujemy ryzyko infekcji w miejscach intymnych.
