Słabość i Moc
Człowiek, który chce pracować zawsze otrzyma siłę i zdrowie adekwatnie do ciężaru wykonywanej pracy. Natomiast osoba, której naturą jest bezczynność – dostaje słabość.
Człowiek czynu jest radosny i szczęśliwy.
Człowiek bezczynny jest pełny żalu i narzekań.
Te dwie przeciwne osobowości są po to, aby odnaleźć poprzez własne obserwacje właściwą dla siebie drogę. Zasady mocy i słabości są aktualne też w rozwoju duchowym. Człowiek posiada 7 ciał i każde z nich jest projektowane w życiu codziennym.
Moc pochodzi od Boga. To światło, które prowadzi przez ciemne tunele. Podobnie jest jak z energią elektryczną. Jeżeli zwiększymy przepływ prądu w przewodach, to wzrośnie jej moc. Z człowiekiem jest podobnie. Większe światło od Boga – większa moc w człowieku.
Jeżeli dany człowiek zatrzymuje się w ciemnym nieoświetlonym tunelu, to nie widzi wyjścia z niego. Zaczyna się bać własnego cienia. Lęk wywołuje żale, narzekania i osądy na zły los oraz bezsiłę. Sam człowiek wytwarza sobie taki los. Nikt inny nie jest odpowiedzialny za jego światło wewnętrzne lub jego brak.
Kiedy wyjdzie z ciemnego tunelu i zobaczy inny jasny i świetlisty świat, to zniknie strach oraz bezsiła. Radość wolności i chęć życia oraz działania poruszy człowiekiem wyrwanym z ciemnego tunelu.
Bezczynna osoba nie może być szczęśliwa gdyż jest uwięziona we własnych słabościach i bezsilności. Poprzez gorzkie doświadczenia życia taka istota doznaje przebudzenia i widzi inny świat, który był niedostępny dla jej oczu. Zobaczy więzienie swojej duszy w które sam wszedł.
Nowe widoki oraz doznania prowokują do poznawania nieznanych obszarów życia. Wzrasta radość i siła potrzebna do pracy nad sobą.
Rozwój osobisty – to droga do Boga.
Bezczynność – to zaprzeczenie Bogu i życie na granicy przetrwania ( wegetacji).
Tylko od każdego z nas zależy co wybierzemy; radość wzrastania czy żal przetrwania.
Otrzymamy odpowiednie podarunki w zależności od drogi, którą pójdziemy.
Bóg nie daje swojej MOCY tym, którzy są niegodni ( odwracają się od Niego), lecz tym co idą do Niego.
Światło i Moc są dla każdego,
który potrzebuje tego.
Do szczerych ludzi jest zawsze wyciągnięta pomocna dłoń. Dla nieszczerych pozostaje własne „ego” ze swoją słabością.
Człowiek, który chce pracować zawsze otrzyma siłę i zdrowie adekwatnie do ciężaru wykonywanej pracy. Natomiast osoba, której naturą jest bezczynność – dostaje słabość.
Człowiek czynu jest radosny i szczęśliwy.
Człowiek bezczynny jest pełny żalu i narzekań.
Te dwie przeciwne osobowości są po to, aby odnaleźć poprzez własne obserwacje właściwą dla siebie drogę. Zasady mocy i słabości są aktualne też w rozwoju duchowym. Człowiek posiada 7 ciał i każde z nich jest projektowane w życiu codziennym.
Moc pochodzi od Boga. To światło, które prowadzi przez ciemne tunele. Podobnie jest jak z energią elektryczną. Jeżeli zwiększymy przepływ prądu w przewodach, to wzrośnie jej moc. Z człowiekiem jest podobnie. Większe światło od Boga – większa moc w człowieku.
Jeżeli dany człowiek zatrzymuje się w ciemnym nieoświetlonym tunelu, to nie widzi wyjścia z niego. Zaczyna się bać własnego cienia. Lęk wywołuje żale, narzekania i osądy na zły los oraz bezsiłę. Sam człowiek wytwarza sobie taki los. Nikt inny nie jest odpowiedzialny za jego światło wewnętrzne lub jego brak.
Kiedy wyjdzie z ciemnego tunelu i zobaczy inny jasny i świetlisty świat, to zniknie strach oraz bezsiła. Radość wolności i chęć życia oraz działania poruszy człowiekiem wyrwanym z ciemnego tunelu.
Bezczynna osoba nie może być szczęśliwa gdyż jest uwięziona we własnych słabościach i bezsilności. Poprzez gorzkie doświadczenia życia taka istota doznaje przebudzenia i widzi inny świat, który był niedostępny dla jej oczu. Zobaczy więzienie swojej duszy w które sam wszedł.
Nowe widoki oraz doznania prowokują do poznawania nieznanych obszarów życia. Wzrasta radość i siła potrzebna do pracy nad sobą.
Rozwój osobisty – to droga do Boga.
Bezczynność – to zaprzeczenie Bogu i życie na granicy przetrwania ( wegetacji).
Tylko od każdego z nas zależy co wybierzemy; radość wzrastania czy żal przetrwania.
Otrzymamy odpowiednie podarunki w zależności od drogi, którą pójdziemy.
Bóg nie daje swojej MOCY tym, którzy są niegodni ( odwracają się od Niego), lecz tym co idą do Niego.
Światło i Moc są dla każdego,
który potrzebuje tego.
Do szczerych ludzi jest zawsze wyciągnięta pomocna dłoń. Dla nieszczerych pozostaje własne „ego” ze swoją słabością.
Licencja: Creative Commons
