Samoocena jest kluczowym aspektem, powiedziałbym że wręcz fundamentem zdrowego rozwoju osobistego. Bez wysokiej (ale wciąż realistycznej) samooceny, nie ma szans na udany rozwój osoobisty.

Data dodania: 2012-08-03

Wyświetleń: 1571

Przedrukowań: 0

Głosy dodatnie: 0

Głosy ujemne: 0

WIEDZA

0 Ocena

Licencja: Creative Commons

Jest to związane z faktem, że wiele aspektów rozwoju osobistego jest zależnych od wewnętrznych przekonań, jakie mamy na różne tematy, a przekonania te są często powiązane z samooceną. Samoocena wydaje się być po prostu takim swego rodzaju ‘centralnym przekonaniem’, które silnie wpływa na wszystkie inne myśli i wyobrażenia. Warto więc zadbać, by nasza samoocena była zdrowa i odpowiednio wysoka – by wspierała w nas pozytywne przemiany i motywowała nas do pozytywnych działań.

W jaki sposób można zadbać o dobrą samoocenę i jakimi zasadami się kierować? Poniżej zamieszczam kilka podstawowych wskazówek.

Przede wszystkim warto wspomnieć, że zdrowa samoocena to nie jest rozdmuchane wyobrażenie o tym, że jest się wspaniałym. Czasem można spotkać osoby, które myślą o sobie, że są pępkiem świata, ale to nie o to chodzi – im akurat przydałoby się zejście na ziemię. Nie na tym to polega. Zdrowa samoocena ma się opierać albo na świadomości swych możliwości i dokonań, albo na emocjonalnym stanie miłości do siebie samego. 

Ten stan emocjonalny jest czym innym niż wyobrażenia, które zawsze są tylko niedoskonałym odbiciem rzeczywistości. Zupełnie inaczej wygląda też motywacja takich osób, bo ludzie ze zdrową samooceną charakteryzują się spokojnym i systematycznym dążeniem do celu, a ci z ‘rozdmuchaną’ często bardzo szybko się zapalają do jakiegoś pomysłu, po czym równie szybko z niego wycofują.

Mówiąc o samoocenie opartej na uczuciu miłości do samego siebie, warto też wspomnieć o wewnętrznym dziecku. Każdy nosi w sobie część osobowości będącą odbiciem tego, kim był jako dziecko. Jak mówi niemieckie przysłowie, ”w sercach wszyscy jesteśmy dziećmi”. Warto więc skierować swoją miłość i uwagę na tę właśnie wewnętrzną część dziecięcą i wewnętrznie się nią zaopiekować. Dzięki temu stajemy się całością, znika wewnętrzny podział, który jest przyczyną słabości. 

Takie podejście sprawia, że nasza samoocena nie jest wtedy nadmiernie zależna od innych osób. Możemy wysłuchać opinii na nasz temat i podejść do nich z dystansem, niezależnie od tego, czy są pochlebne, czy krytyczne. 

Licencja: Creative Commons
0 Ocena